جانم ز مهتاب رُخت پروانه ای شب تاب شد..

..میشود گاه غوغای بال زدن ها را در واژه به تصویر کشید

جانم ز مهتاب رُخت پروانه ای شب تاب شد..

..میشود گاه غوغای بال زدن ها را در واژه به تصویر کشید

جانم ز مهتاب رُخت پروانه ای شب تاب شد..

پر پرواز ندارم
اما دلی دارم و حسرت درناها،
و به هنگامی که مرغان مهاجر
در دریاچه ی مهتاب
پارو میکشند.
خوشا رها کردن و رفتن!
خوابی دیگر
به مردابی دیگر!
خوشا ماندابی دیگر
به ساحل دیگر
به دریایی دیگر!
خوشا پر کشیدن. خوشا رهایی.
خوشا اگر نه رها زیستن،مردن به رهایی!
آه. این پرنده
در این قفس تنگ
نمیخواند.

(احمد شاملو)




الهی!
بال های مرا سزاوار حرمان مکن.



طبقه بندی موضوعی
بایگانی
کلمات کلیدی

ویرانه

نداری

بخشش

قلب

دوست داشتن

شیشه عطر

دل

کفر

امید توقع

گرفتاری

قضاوت

سرزنش

امام صادق

تنها

آدما

بهار.سپیده

ماهی

فیروزه

شب یلدا

انار

لغزش

ادعا

احباب

پیاده روی

هدیه

لبخند

حسینی

اربیعین

کبوتر

شبِ جمعه
پیوندها
آخرین مطالب
پربیننده ترین مطالب
آخرین نظرات
  • ۲۶ مهر ۹۳، ۲۰:۳۸ - محمد محمدیان رباطی
    موافقم

حرفی که نباید گفت..

سه شنبه, ۸ مهر ۱۳۹۳، ۰۹:۱۱ ب.ظ

 

گاهی وقتا

 

"سکوت"

 

یعنی نهایت حرف..!

 

 

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۳/۰۷/۰۸
نجوا ..

نظرات  (۲)

۰۸ مهر ۹۳ ، ۲۱:۴۰ فاطمه ...
سلام 
کاملا درست 
۲۶ مهر ۹۳ ، ۲۰:۳۸ محمد محمدیان رباطی
موافقم

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
ساخت وبلاگ در بلاگ بیان، رسانه متخصصان و اهل قلم