به نداری هایم رحم کن..

 

اگه هنوز هم گاه به یادت ناخواسته تنها میشم و چشمام تر میشه،

اگه هنوز هم گاه لحظه های با تو بودن رو با دنیا عوض نمیکنم،

اگه هنوز هم فقط به دنبال زمینی هایی هستم با وجودی از نوع خودت،

شاید نشونه ای باشه از اینکه هنوز هم میتونم یکی از همون هایی باشم که خودت طالبشی!

هنوز هم هست جای برگشت، هنوز هم نگاهت روم هست..

پس خداجانم میشه یه کم بیشتر نگاهم کنی، میشه یه کم بیشتر چشم ببندی به روی نداری هام ..میشه یه کم بیشتر هوامو داشته باشی..؟!