جانم ز مهتاب رُخت پروانه ای شب تاب شد..

..میشود گاه غوغای بال زدن ها را در واژه به تصویر کشید

جانم ز مهتاب رُخت پروانه ای شب تاب شد..

..میشود گاه غوغای بال زدن ها را در واژه به تصویر کشید

جانم ز مهتاب رُخت پروانه ای شب تاب شد..

پر پرواز ندارم
اما دلی دارم و حسرت درناها،
و به هنگامی که مرغان مهاجر
در دریاچه ی مهتاب
پارو میکشند.
خوشا رها کردن و رفتن!
خوابی دیگر
به مردابی دیگر!
خوشا ماندابی دیگر
به ساحل دیگر
به دریایی دیگر!
خوشا پر کشیدن. خوشا رهایی.
خوشا اگر نه رها زیستن،مردن به رهایی!
آه. این پرنده
در این قفس تنگ
نمیخواند.

(احمد شاملو)




الهی!
بال های مرا سزاوار حرمان مکن.



آخرین نظرات
  • ۲۶ مهر ۹۳، ۲۰:۳۸ - محمد محمدیان رباطی
    موافقم

۲ مطلب در فروردين ۱۳۹۴ ثبت شده است

 

 هجی کردن زندگی دیگران شاید عبث ترین کار دنیا باشد!

چون سال های سال است که خدای بزرگ به ما ثابت کرده که با دیدن غم و گرفتاری و یا خوبی زندگانی انسان های این کره ی خاکی نه تنها درس نمیگیریم برای همدردی و درست زیستن، بلکه شروع میکنیم به قضاوت و سرزنش و گاه اونقدر این صفت در منش ما انسان ها استمرار پیدا می کند که در عاقبت خودمون هم تبدیل میشیم به یک نمونه ی دیگر از همون انسان ها..

 

 امام صادق سلام الله علیه : مَن عَیَّرَ مُؤمِناً بِذَنبٍ لَم یَمُت حَتّى یَرکَبَهُ
کسى که مؤمنى را براى گناهى سرزنش کند، نمیرد تا خودش آن گناه را مرتکب شود.

میزان الحکمة: ح 14854

۲ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۰ فروردين ۹۴ ، ۱۶:۳۴
نجوا ..

 

یه قشری از آدما هستن که همیشه تنهان

تنهایِ تنهایِ تنها

نه اینکه بخوان اینطور باشه و اینطور باشن! نه! اتفاقا خیلی سعی کردن برای ازبین بردنش اما..

اما همیشه تا بوده همین بوده

.

.

.

تا بوده؛ همین بوده!

 

۲ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۱ فروردين ۹۴ ، ۲۳:۰۷
نجوا ..