جانم ز مهتاب رُخت پروانه ای شب تاب شد..

..میشود گاه غوغای بال زدن ها را در واژه به تصویر کشید

جانم ز مهتاب رُخت پروانه ای شب تاب شد..

..میشود گاه غوغای بال زدن ها را در واژه به تصویر کشید

جانم ز مهتاب رُخت پروانه ای شب تاب شد..

پر پرواز ندارم
اما دلی دارم و حسرت درناها،
و به هنگامی که مرغان مهاجر
در دریاچه ی مهتاب
پارو میکشند.
خوشا رها کردن و رفتن!
خوابی دیگر
به مردابی دیگر!
خوشا ماندابی دیگر
به ساحل دیگر
به دریایی دیگر!
خوشا پر کشیدن. خوشا رهایی.
خوشا اگر نه رها زیستن،مردن به رهایی!
آه. این پرنده
در این قفس تنگ
نمیخواند.

(احمد شاملو)




الهی!
بال های مرا سزاوار حرمان مکن.



آخرین نظرات
  • ۲۶ مهر ۹۳، ۲۰:۳۸ - محمد محمدیان رباطی
    موافقم

یا سَنَدَ مَن لا سَنَدَ لَه

سه شنبه, ۲۸ مرداد ۱۳۹۳، ۱۰:۰۵ ق.ظ

 

گفتن بعضی چیزها..

زدن بعضی حرف ها..

باورداشتن به بعضی باورها..

گاه شاید تو چند صدم ثانیه تمام داشت و نداشت  آدمی رو به آتش بکشه ؛؛

اما در عوضش پاهای من رو محکم تر میکنه تو راهی که با توکل به خودت قدم توش گذاشتم..

 

پی نوشت: خداجانم هیچوقت دستت رو از پشتم برندار لطفا.

 

 

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۳/۰۵/۲۸
نجوا ..

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">